معرفی کتاب: گاهی درگذر زندگی ماجرا‌هایی است که انسان را ساخته و یا عبور از آن زندگی انسان را می­سازد. شاید ورود به حوادث کوره‌ای را می­ماند که آهن درون این کوره‌ی افروخته، گرم که نه داغ و به دمای نزدیک به ذوب می­رسد. نزدیک به ذوب، زیرا تبدیل­ و تغییر باهمان وجودی که هست باید انجا­م ­شود. با خوردن ضربات از حالت خام و بی­مصرف به شکل عالی، مفید و کارآمد تبدیل گردد و از این مرحله باید عبور نماید. بعدازآن داغی‌ و ضربه خوردن باید در خنکی آب حیات، غرقه شده، تعمید بگیرد و بفهمد که هست و با توانایی­هایش قدرتمندی مفید باشد. آبدیده و توانمند، مانند درختی که باد نمی‌تواند چون نهالی ضعیف، او را به هر سو بکشاند، تصمیم­هایش محکم و پابرجاست و نمی­گذارد هیچ ترس یا وعده‌ی او را از رسیدن به هدفش بازداشته و مانع آزادی افکار، اندیشه و عملش شود. او می­داند که برترین است و هستی­اش درگرو اعمال و افکار اوست. درهمان گاهی­های زندگی، بعضی هستند که نفس می­کشند ولی مرده‌اند و تعفن مردگی­شان دیگران را می­آزارد و چون مرده‌اند از آن‌ها نفعی ‌به دیگران نمی‌رسد و بودنشان در سیال ظلمتی که ناشی از مردگی روح و معنویت شان که کشته‌شده و یا خودشان آن‌ها را به قتل رسانده‌اند، می باشد. و اما «مریم» در شکل و ظاهریست. ظاهری که هر بیننده او را به دلیل وجود یکی از حسن‌های ظاهری‌اش می_­پذیرد ولی او که این رمان را می‌سازد و ما با او در تمام‌مسیر زندگی از بودن تا شدن، همراه می‌شویم تا ببینیم چگونه مریم را می‌سازد و تا چه حد رویای دیگران می‌شود؟ او در ناسازگاری با ظلمت مرگ گزیده‌ها درافتاده، دسیسه‌ها و جنایتی را که کسی نتوانسته بود نمایان کند، با روشنی وجودش و بااراده‌ی مصمم و پشتکار آشکار می‌کند.اوست که بساط مجرمانه را باقدرتی هرچه‌تمام‌تر برهم می­ریزد و تارو­پود دسیسه‌هایشان را با آشکاری حقیقت از هم می­گسلد تا مبادا درهم بافته و پرده­ی میان امنیت جامعه وزندگی شود. «مریم» برای آن‌ها که نور و روشنی را می‌پذیرند، رویایی شیرین و برای آنان که مرتکب جرم و خطا می­شوند کابوسی تلخ است و جنایت‌کارانه قصد کشتن او رادارند…

کلید واژه‌ها: رمان، فارسی