معرفی کتاب: آنچه امروزه در جامعه معاصر با آن روبرو هستیم به حداقل رسیدن میزان تعاملات، مراودات اجتماعی و حضور در فضاهای عمومی است. رفتار انسان هیچگاه بیتأثیر از محیط نبوده و انسان دائماً از محیط اطراف خود تأثیر میپذیرد و بر آن تأثیر میگذارد. در دوران معاصر، با افزایش فردگرایی، توجه به محیط کالبدی بهعنوان محمل انسانهای همجوار، در جهت نزدیکتر کردن آنان به یکدیگر و جبران بخشی از تعاملات اجتماعی از دست رفتهی جاری در بناها و بافتهای معماری و شهری گذشته، اهمیت بیشتری یافته است. این، یک واقعیت است؛ که «تعامل اجتماعی و دلبستگی مردم با محیطهای اجتماعی و ساخته شده، رابطهای تنگاتنگ دارند». لذا در این کتاب به انسان از بعد اجتماعی و به فضای عمومی از بعد ظرفی برای تعاملات اجتماعی نگریسته میشود. فضاهای عمومی شهری بهعنوان ضرورت و سرمایه اجتماعی برای تقویت یکپارچگی و همچنین ایجاد بستر مکانی کارکردهای اجتماعی، باید به کار گرفته شوند. در ایران هنوز به نقش سازنده این فضاها در تعاملات اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی انسان که همانا هدف اصلی پایداری اجتماعی است توجه کافی نمیشود.
لذا در اینجا لزوم طراحی و ساخت مجموعههایی در جهت برطرف کردن نیازهای اجتماعی افراد، رخ مینماید. کمبود چنین مجموعههایی به خصوص در شهر شیراز بهعنوان پایتخت فرهنگی ایران بسیار قابل توجه است. در میان فضاهای شهری، باغموزهها نوعی فضای ادراکی و نمادین هستند که با خصلتی نظاممند و ماهیتی مرکب، با زمان اجتماعی و فرهنگ جامعه پیوندی ناگسستنی داشته و میتوانند نقش مؤثری را در ارتقا تعاملات اجتماعی و در نهایت پایداری اجتماعی ایفا کنند.
این اثر به دنبال ایجاد باغموزهای در جهت تبادل فرهنگ و دستاوردهای هنری و گذران اوقات فراغت با رویکرد به ارتقاء تعاملات اجتماعی میباشد. از آنجا که با گسترش شهرنشینی و تأثیرات رسانهها فضای کنش متقابل و تعامل بسیار کمرنگ شده است، برای بازگشت این مقوله به جایگاه اصلی خود، طراحی فضایی متناسب با شرایط اجتماعی و فرهنگی در شهر شیراز در دستور کار قرار گرفته است. بدین منظور مؤلفههای تأثیرگذار بر روابط اجتماعی که منجر به حضور مردم در فضا لذت بردن از فضا و تأمین آسایش روانی و ارتباطات فرهنگی میشوند، شناسایی شده، که همچنین میتوانند زمینهساز محیطی برای ارتقای تعاملات اجتماعی نشاط و پویایی اجتماعی و رشد اجتماعی شهر باشند.
انسان، موجودی اجتماعی است و در تعامل با دیگر انسانهاست که میتواند به حیات اجتماعی خود ادامه دهد. از سوی دیگر، تعاملات اجتماعی یکی از جلوههای فضاهای شهری موفق میباشند. میزان موفقیت فضاهای شهری با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان در آن متناسب است. در واقع معماری و شهرسازی باید به جای افتراق و جدایی در پی افزایش تعاملات اجتماعی و همبستگی انسانها باشند. فضاهای فرهنگی- اجتماعی در تعاملات اجتماعی و ارتقاء فرهنگ شهروندی نقش مؤثری دارند. لذا توجه به کیفیت فضاهای فرهنگی- اجتماعی شهر در راستای دستیابی به توسعه فرهنگی و تقویت روح اجتماعی و شهرگرایی ضرورتی اساسی است. از اینرو ارتقاء کیفی این دسته فضاها بیش از سایر انواع فضاها موجب ایجاد جامعه شهری سالم و شکوفا خواهد شد. بحث توجه به تعاملات اجتماعی بواسطه فواید فراوانی که از این موضوع ساطع میگردد، باعث رشد و اعتلا در زمینههای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای افراد جامعه و خود جامعه میشود.
از سوی دیگر، «فضای جمعی» عرصه تعاملات اجتماعی- فرهنگی است. کیفیت عرصههای عمومی یکی از مهمترین معیارها در تشکیل فضاهایی جهت رشد اجتماعی افراد و پویایی شهرهاست. انسانها همواره با ایجاد فضاهایی در شهر نیاز ذاتی خود به برقراری روابط اجتماعی را برآورده کردهاند. ساختارهایی که از نظر اجتماعی فعال بودهاند، امکان ارتباط چهره به چهره انسانی در درون جامعه و در کالبدی سازمانیافته را فراهم آوردهاند. حضور مثبت افراد در اجتماع سطح تعاملات مثبت اجتماعی را بالا برده و سبب ارتقاء کیفیت زندگی از طریق تقویت حس تعاون و شهروندی میگردد. حضور اختیاری شهروندان در فضا فرصت تعاملات اجتماعی را افزایش میدهد و ارتباط مستقیم با مطلوبیت فضا دارد. فضاهای مطلوب تمایل به حضور را افزایش میدهند. فضای مطلوب شهری فضایی است که تمامی ابعاد فضاهای باز شهری، شامل ابعاد انسانی و کالبدی را مورد توجه قرار دهد. فضای مطلوب نه فقط با فرم و کالبد فیزیکیاش، بلکه با محتوای آن معنی خواهد یافت.
شهر بهعنوان محیط زندگی انسان سرشار از لحظهها و فضاهای خوب و بد میباشد. آنچه به این فضاها معنی و مفهومی میبخشد، سرزندگی و حضور شهروندان است که به نوعی موجب حیات اجتماعی در این فضاها میشود. فضای شهری بدون وجود انسان و تعاملات وابسته به آن، مفهومی جز کالبد خشک و بیروح پیدا نمیکند این عرصه، نیازمند شناخت چندوجهی و چندبعدی است؛ شهر در قالب حیات اجتماعی گره خورده با روح تعاملات انسانی در فضاهای شهری معنا مییابد. شهر و فضاهای آن کانون مکانهای مردم، اعمال و عرصه بیان اندیشهها، احساسات و عواطف بشری مردم است و فرم آن انطباق کامل با عملکرد آن خواهد داشت. فضای شهری بخشی از ارگانیسم زنده شهر است که با شرایط اجتماعی و اقتصادی و فنی در حال تغییر مرتبط است؛ بنابراین فضای شهری عنصر اساسی ساخت شهر است که با قلب و کانون راهبردهای اجتماعی مربوط میشود.
کلیدواژهها: کارکرد باغموزه، باغ، تعریف و مفهوم باغ، تاریخچه باغ و باغسازی، انواع باغ، عناصر باغ، هندسه باغ، موزه، تعریف و مفهوم موزه، تاریخچه شکلگیری موزه، عملکرد موزه، انواع عملکرد موزه، انواع ساختمان موزه، ضرورت ایجاد موزه، باغموزه، نقش و کارکرد باغموزه، تاریخچه باغموزه، انواع عملکرد باغموزه، باغموزه هنر ایرانی، مفهوم تعاملات اجتماعی، نظریات موجود در باب تعاملات اجتماعی، اهمیت ارتقاء تعاملات اجتماعی، شکلگیری خاطرات جمعی، شکلگیری حس تعلق به مکان، افزایش رضایتمندی از فضای عمومی، افزایش سرزندگی و حیات جمعی، فضا و تعاملات اجتماعی، ابعاد تعاملپذیری فضا، فضای اجتماعگریز و فضای اجتماعپذیر، مؤلفههای مؤثر بر تعاملات اجتماعی، مؤلفههای کالبدی
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.