معرفی کتاب: دیگر بار، در هجمه ی باد و باران گم می شوم، دهانم طعم تلخ مرگ را مزه مزه می کند، وقتی، پیش از پرنده شدن، سپید پوش بودی، و بر تخت کوچکت جابه جا میشدی، انگار برایت تنگ بود، همان جا که عطر مادرم جریان داشت، و خورشید بال میزد و دورتر می شد، پابه پا شدی.

کلید واژه‌ها: شعر، فارسی، شعر سپید