معرفی کتاب: شهرها را می‌توان به عنوان فضاهای خاصی معنا کرد که در راستای رسیدن به فرصت‌های متمایز برای زندگی مشترک عمل می‌کنند. بنابراین باید شهرها را عالیترین مکان تجمع انسان از آغاز تاکنون نامید. بررسی پدیده‌ی شهرنشینی در طول تاریخ نشان می‌دهد که شهر به عنوان یک سیستم زنده، تحت‌تأثیر ویژگی‌های جغرافیایی، زیست‌بومی و عوامل اقتصادی و اجتماعی تولد یافته، رشد و تنفس می‌کند. طی چند دهه اخیر جهان به سرعت به شهرنشینی روی آورده، به طوریکه در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ جمعیت شهری جهان به بیشتر از ۹/۳ میلیارد نفر رسیده و شهرها، این محیط زیست ساخته دست بشر، محل زندگی بیشتر جمعیت جهان شده است. در این سال‌ها بافت شهرها نیز همواره تحت تأثیر نیروها و مؤلفه‌های گوناگونی همچون نیروهای طبیعی مثل آب، توپوگرافی زمین، باد، فن‌آوری ساخت یا نیروهای اقتصادی و جریان‌های سرمایه، نیروهای سیاسی و جریان‌های قدرت، نیروهای اجتماعی یا نهادهای مدنی بوده است. بر همین اساس، فضاهای شهری نیز نمودی از زندگی و شرایط اجتماعی و اقتصادی ساکنین آن بوده است. فضای شهری با توجه به نظر نظریه‌پردازان معاصر جزئی از ساخت شهر است که از کلیتی هماهنگ و پیوسته برخوردار بوده و از حیث فیزیکی دارای بدنه‌ی محصورکننده است. این فضا باید واجد نظم و زیبایی باشد و برای فعالیت‌های شهر سازمان پیدا کند. از سوی دیگر فضای شهری بخشی از ارگانیسم زنده‌ی شهر است که با شرایط اجتماعی، اقتصادی و فنی در حال تغییر مرتبط است. فضای شهری یک محیط اجتماعی دارد که دربردارنده‌ی مجموعه‌ای از روابط میان مردم است که به مبادله‌ی انرژی، اطلاعات کالا، مواد، شایعات و… دست می‌زنند، با هم ملاقات می‌کنند، گردهم می‌آیند و اشکال مختلف انسجام اجتماعی را در فضا متبلور می‌سازند. بنابراین فضای شهری، عنصر اساسی ساخت شهر است که با قلب و کانون راهبردهای اجتماعی مربوط می‌شود.

کلید واژه‌ها: گرند پارک، پارک جنگلی چین‌هوانگ‌دائو، کانون زمین، جنگل عمودی میلان، کوره‌های آجرپزی همیشه سبز، زیرساخت زیست‌محیطی کان‌مینگ، توسعه حاشیه رودخانه مقته، راهبردهای زیست‌محیطی پرتلند، مدیریت مسائل زیست‌محیطی در شهرهای لستر و ملبورن