معرفی کتاب: بچّه‌هایِ عزیز با خواندن یا شنیدنِ این سروده، ضمنِ کام جُستن و لذّت بردن از قالب و لایه‌هایِ بیرونیِ آن، به‌فراخورِ سنّ و سال و سطحِ درک و فهمِ خویش و با بهره‌گیری از رهنمودهایِ بایسته‌ی معلّمانِ فرهیخته و شما سرورانِ گران‌قدر، معنی و محتوایش را نیز دریابند و از نیّتِ سُراینده آگاه شوند و در پرواز به آرمان‌شهرِ خیال، مشتاقانه با وی همراه گردند.
البتّه [چنانچه فرزندِ شما به‌اقتضایِ خُردسالی، هنوز به گُلزارِ مدرسه راه نیافته است و از این‌رو، به‌دلیلِ ناتوانی در خواندن، به خوانشِ اعضایِ باسوادِ خانواده وابسته می‌باشد] در این‌خصوص، به‌منظورِ افزایشِ تأثیرگذاریِ شعر و کاهشِ خستگیِ ناشی از شنیدنِ آن، نکاتی چند در قالبِ پیشنهاد و توصیه تقدیم می‌شود:
انتخاب و تعیینِ زمان و مکانِ خوانشِ هر شعر [با توجّه به عواملی از قبیلِ خاستگاه، عنوان، محتوا، پیام، قالب، طولِ مصراع‌ها و کیفیّتِ تصاویرش] نقشِ مهمّی در پذیرشِ آن از سویِ بچّه‌ها دارد. لذا، بهتر است که این شعر به‌طورِ ویژه در مکانی آرام و شب‌هنگام (زمانی در حدودِ ساعتِ خوابِ بچّه‌ها) خوانده شود.
خواندنِ شعر با لحن و آوایِ دلنشین می‌تواند منظورِ [همگیِ] ما در تزریقِ لطافتِ ظاهر و انتقالِ پیامِ محتوایِ آن به ضمایرِ پاک و زُلالِ بچّه‌ها را برآورده کند. از این‌رو، توصیه می‌شود که حتّی‌المقدور خوانشِ شعر با عطوفت، شکیبایی، ظرافت و صوتی خوش همراه باشد.
ممکن است بچّه‌ها پس از مدّتی همه‌ی شعر یا بخش‌هایی از آن را به خاطر بسپارند و بخواهند که همراه با شما، پیش از شما یا به‌جای شما از بَر بخوانند. چنانچه این اتّفاق بیفتد، احتمال دارد که بچّه‌هایِ عزیز برخی از واژگان یا اصطلاحات را به‌درستی تلفّظ نکنند یا در تلفّظ، لحنِ مناسبی به‌کار نبرند. در این‌گونه موارد، پیشنهاد می‌شود وانمود کنید که در خوانش با آنان همراه شده‌اید. امّا در عینِ حال، برایِ تصحیحِ تلفّظ‌هایِ غلط یا لحن‌هایِ اشتباهِ آن عزیزان، می‌توانید جایگزین‌هایِ درست را در قالبِ واژگان یا جملاتِ پرسشی از خودشان بپرسید و درنهایت، با ارجاع به مواردِ مشابه در تجربیّاتِ شخصی و اجتماعیِ آنها به هدفِ خود برسید.
احتمال می‌رود بعضی از بچّه‌ها پس از مدّتی گوش سپردن به شعر، از خواننده بخواهند که بخش‌هایی از آن را از فرایندِ خوانش حذف کند یا بالعکس، مایل باشند که خوانشِ برخی بخش‌ها چند یا چندین بار تکرار گردد… یا حتّی، شاید برایِ مدّتی به سروده رویِ خوش نشان ندهند. در این‌صورت، چنانچه فرزندِ دلبندتان جُزوِ این گروه از بچّه‌ها می‌باشد و شما خواننده‌ی [این] شعر هستید، توصیه می‌شود که مطابقِ میل و خواسته‌ی او عمل کنید. در عوض، می‌توانید بخش‌هایِ موردِ نظر و تأکیدِ خود [در این سروده] را لابه‌لایِ امورِ روزمرّه و در زمان‌ها و مکان‌هایِ مقتضی برایش بخوانید؛ به‌ویژه اگر قرار باشد که ذکرِ مواردِ مدِّ نظرِ شما بر رفتارهایِ شایسته‌ی وی مُهرِ تأیید بزند یا بالعکس، هنگامِ مواجهه با خطاها و اشتباهاتش، به‌عنوانِ ابزار و راهکاری تعلیمی ـ تربیتی به‌کار گرفته شود.
در پایانِ سخن، امیدوارم همگی بتوانیم در راستایِ اعتلایِ فضایلِ اخلاقی و ارتقایِ مراتبِ انسانیِ فرزندانمان گام‌هایِ مؤثّری برداریم و به‌عنوانِ اولیایِ بچّه‌ها، قائل و عامل به هر دو معنیِ «ولایت» بر آنان باشیم؛ بدین معنا که فرزندانمان را به‌درستی سرپرستی کنیم و به‌موازاتِ سرپرستیِ آنها، بهترین دوستانِشان باشیم.
کلیدواژه‌ها:شعر کودکانه، فارسی، تعلیم و تربیت
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.