معرفی کتاب: پلیمرهای ذاتاً رسانا که عموماً به فلزهای ترکیبی معروفند (ICP ها) یکی از بزرگترین رده‌های رساناهای مولکولی را تشکیل می‌دهند. مطالعه پلیمرهای مزدوج به ‌وسیله حل ناپذیر بودن، گداز‌ناپذیر و عدم ثبات آن‌ها در هوا مختل شده است. در اوایل دهه ۱۹۷۰، شیراکاوا و ایکدا امکان تهیه فیلم‌های با ثبات‌تر پلی‌استیلن نیمه‌رسانا را نشان دادند. این کشف توجه زیادی را جلب نکرد تا ۱۹۷۷ که مک دیارمید و همکارانش دریافتند که وقتی پلی‌استیلن با اسید لوویس (یا باز) دوپه می‌شود رسانش به میزان ۱۳ برابر افزایش می‌یابد. از زمان این کشف اولیه، گسترش حوزه پلیمر رسانا ادامه پیدا کرده تا سرعتی غیرقابل پیش‌بینی را افزایش دهد. این نه تنها تحت تأثیر تازگی و اهمیت ترکیبی اسامی بوده بلکه اساساً چون این حوزه بخش انتقال دهنده نظم بسیاری از حوزه‌هاست از اهمیت برخوردار بوده است. مفهوم دوپینگ ویژه است و اهمیت اساسی دارد چون همان چیزی است که پلیمرهای رسانا را از سایر انواع پلیمرها جدا می‌کند. طی فرایند دوپینگ، یک پلیمر ارگانیک عایق کننده یا نیمه‌رسانا با رسانش کم که معمولاً بین ^۱۰-۱۰ تا ^۱- Scm^5-10 است به پلیمری تبدیل می‌شود که رسانش فلزی از خود نشان می‌دهد (حدود ^۱- Scm^4-10-1). افزایش گونه‌های شیمیایی غیرمشابه اوزان اتمی به مقادیر معمولاً کم (۱۰%<=) منجر به تغییرات چشمگیری در ویژگی‌های الکترونیکی، الکتریکی، مغناطیسی، نوری و ساختاری پلیمر می‌شود. دوپینگ برگشت‌پذیر است و پلیمر می‌تواند بدون تغییرات عمده در ساختار به حالت اولیه برگردد. در حالت دوپه شده، وجود یون‌های مخالف حالت دوپه را ثابت می‌کند. همه پلیمرهای رسانا (و مشتقات آن‌ها، به نمودار ۱ نگاه کنید.) مثل پلی‌پی‌فنیلین، پلی‌پی‌فنیلن و نیلین، پلی‌پیرول، پلی‌تیوفن، پلی‌فوران، پلی‌ونیلن ناجور اتم (که در آن‌ها Y=NH, NR, S, O است) پلی‌پی‌فنیلن دیامین و پلی‌آنیلین را می‌توان با P (اکسیداسیون) یا n (کاهش) در فرایند شیمیایی و یا الکتروشیمیایی دوپه کرد.

کلید واژه‌ها: فلزهای ترکیبی، روش‌های طیف‌بینی، طیف‌بینی پلیمرهای رسانای نانو، پلی‌آنیلین دارای ساختار نانو و مشتقات آن، پلی‌پیرول دارای ساختار نانو، پلی‌تیوفن‌های با ساختار نانو، پلی‌استیلن و پلی‌دی‌استیلن نانو ساختار و مشتقات آن‌ها، مطالعه میکروسکوپی نیروی اتمی پلیمرهای رسانا، اصول و کاربردهای نیروی میکروسکوپی اتمی، نانو سیم‌های پلیمری رسانای منفرد، ساخت نانو وایرهای پلیمری رسانای منفرد، روش‌های چاپ سنگی (لیتوگرافی)، تکنیک‌های بر پایه سنجش- اسکن، خراش دادن نانو مکانیکی با نوک، رشد هدایت شده الگو یا الگوسازی، خواص انتقال و ویژگی الکتریکی، کاربردهای نانو وایرهای پلیمر رسانای منفرد، پلیمرهای رسانای ظروف نانویی و میکرویی، ساختارهای ظروف نانویی و میکرویی، نانو کامپوزیت‌های پایه پلیمری، نانو کامپوزیت‌های پایه سرامیکی، نانو کامپوزیت‌های پایه فلزی، نانو کامپوزیت و فردا، نانو لوله‌های کربنی؛ خواص و کاربردها، ساختار توخالی نانو لوله و کاربرد به عنوان ذخیره کننده و پیل سوختی، پلیمرهای ارتباطی