معرفی کتاب: امروزه شبکه‌های حسگر بی‌سیم به جهت کاربرد وسیعشان در علوم مختلف مورد استقبال محققین بسیاری در سراسر جهان قرار گرفته‌اند. توپولوژی این شبکه‌ها بدین صورت است که چندین گره حسگر با منابع انرژی محدود به صورت بی‌سیم با یکدیگر در ارتباط بوده و درصددند که داده‌های جمع‌آوری شده از محیط خود را طی فواصل زمانی منظم به سمت ایستگاه پایه ارسال کنند. به دلیل اینکه هر گره معمولاً در محیط‌های طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد، عمل بازیابی ذخایر انرژی گره‌ها تقریباً غیرممکن است. با آگاهی از این مسئله و اینکه هر گره در مسیریابی و ارسال بسته‌های داده‌ای بخشی از انرژی خود را از دست می‌دهد، استفاده از تکنیک تجمیع داده‌ها حائز اهمیت می‌باشد؛ ضمن آنکه ساختار شبکه، مکانیسم تجمیع داده‌ها و پروتکل‌های مسیریابی عوامل مهمی هستند که بر روی کارایی انرژی یک شبکه حسگر تأثیرگذارند. هدف اصلی الگوریتم‌های تجمیع داده افزایش طول عمر شبکه به جهت کاهش بسته‌های ارسالی به دیگر گره‌ها می‌باشد. این الگوریتم‌ها بر اساس معیارهای طول عمر، تأخیر و صحت داده‌ها مقایسه می‌شوند. هدف این کتاب ارائه روشی کارآمد جهت کاهش مصرف انرژی در شبکه‌های حسگر بی‌سیم از طریق خوشه‌بندی برای افزایش طول عمر کلی شبکه با استفاده از الگوریتم بهینه‌سازی گروهی ذرات می‌باشد. تابع تناسب الگوریتم مذکور با در نظر گرفتن معیارهای انرژی اولیه، مرکزیت، میانگین فاصله و انرژی باقیمانده گره‌ها محاسبه می‌شود.

کلید واژه‌ها: پروتکل و الگوریتم، پروتکل‌های خوشه‌بندی شبکه‌های حسگر بی‌سیم، پروتکل LEACH، پروتکل HEED، پروتکل TEEN، پروتکل TL-LEACH، پروتکل ASCENT، پروتکل SEP، پروتکل HSA، الگوریتم‌های تکاملی، الگوریتم کلونی مورچگان، الگوریتم ژنتیک، خوشه‌بندی، پارامترهای مؤثر در طراحی پروتکل‌های خوشه‌بندی، چالش‌های موجود در الگوریتم‌های خوشه‌بندی، رویکرد خوشه‌بندی با الگوریتم بهینه‌سازی گروهی ذرات، الگوریتم‌های هوش گروهی، الگوریتم بهینه‌سازی گروهی ذرات، خوشه‌بندی گره‌های حسگر با الگوریتم بهینه‌سازی گروهی ذرات، گراف شبکه موردی برای ارزیابی رویکرد