معرفی کتاب: کشاورزی هوشمند به کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشاورزی اشاره دارد و داده‌های جمع‌آوری‌شده و تجزیه و تحلیل‌شده از طریق تکنیک‌های ICT از فرآیندهای تولید کارآمد پشتیبانی می‌کنند، بنابراین دانشمندان، متخصصان، شرکت‌های خصوصی و دولتی را تشویق می‌کند تا در راستای هدف توسعه و تشویق استفاده از فناوری‌های نوآورانه برای حمایت از کشاورزان در محل کار کنند. به گفته اتحادیه اروپا (EU)، مرتبط‌ترین فناوری‌ها و تکنیک‌هایی که باید بطور کامل مورد بهره‌برداری قرار گیرند عبارتند از: تصاویر ماهواره‌ای، استفاده از روبات‌های کشاورزی، استفاده بیشتر از شبکه‌های حسگر بی‌سیم سیار برای جمع‌آوری داده‌ها، و پتانسیل‌های وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (UAV) برای تصویربرداری هوایی و تحریک این نشانه‌ها در بیانیه همکاری در زمینه آینده دیجیتالی سازی هوشمند و پایدار برای کشاورزی وجود دارد. بر اساس تحقیقات موجود، اولین مانع در راه اجرای کامل کشاورزی هوشمند در مناطق روستایی، عدم اتصال، یعنی شکاف دیجیتالی است. ظهور تکنولوژی ارتباط نسل پنجم، نویدبخش بهبود چنین وضعیتی در مناطق روستایی و کم درآمد است، اما پوشش پراکنده همچنان باید در نظر گرفته شود. مناطق روستایی همچنان چالش‌برانگیز هستند و گاهاً تحت پوشش هیچ شبکه‌ای نیستند. با کنار گذاشتن این موضوع، ابتکارات فراوانی در راستای هدف دیجیتالی کردن کشاورزی قابل شناسایی است. به عنوان نمونه‌ای، Smart AKIS، یک شبکه موضوعی با بودجه اتحادیه اروپا که توسط مشارکت نوآوری اروپایی کشاورزی (EIP-AGRI) در سال ۲۰۱۶ تأسیس شد، با هدف کاهش شکاف بین دانش علمی و متخصصان، به منظور ترویج راه‌حل‌های ملموس برای اجرای کشاورزی هوشمند، ترویج می‌شود. راه‌حل را می‌توان به عنوان فرآیندی تعریف کرد که عمل کشاورزی را از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات کنترل و دقیق‌تر می‌کند و هزینه‌ها و اثرات زیست محیطی را کاهش می‌دهد و در عین حال تولید را افزایش می‌دهد. کشاورزی هوشمند مبتنی بر ساختار اینترنت اشیاء، نمونه‌ای از این راه‌حل‌ها بوده و پتانسیل بهبود ایمنی کار را دارد و به پایداری کشاورزی کمک می‌کند، اما پیامدهای اجتماعی-اقتصادی آن مورد بحث است. بطور کلی با در نظر گرفتن هزینه‌های سرمایه‌ای و هزینه‌های عملیاتی برای نرم‌افزار، ماشین‌آلات و داده‌ها، کشاورزان عموماً تمایل دارند کشاورزی هوشمند را به عنوان مجموعه‌ای از ابزارها شناسایی کنند که فقط برای مزارع بزرگ، هم در تولید محصولات زراعی و هم در تولید دام مفید است. این به درک هزینه‌های بالا و پیچیدگی فناوری‌های درگیر مرتبط است. آنچه در این تصویر وجود ندارد این امکان است که فناوری‌های نوآورانه ممکن است نه تنها در مقیاس بزرگ و در نتیجه پرهزینه ارائه شوند، بلکه در مقیاس‌های کوچک نیز ارائه شده باشند. امروزه، کشاورزی هوشمند به سرعت از پیشرفت‌های تکنولوژیکی اخیر برای بهبود شیوه‌های کشاورزی بیشتر از مدل‌های تجاری برای کاهش هزینه‌های پذیرش استفاده می‌کند. به عنوان مثال، برنامه‌های اجاره تجهیزات کشاورزی، مانند ساختارهای اینترنت اشیا در کشاورزی، فرآیندهای مکانیزاسیون مزرعه را با هزینه‌های مقرون به صرفه برای کشاورزان ممکن می‌سازد و همچنین خدمات پشتیبانی ارائه می‌دهد. چنین ابتکاری را می‌توان به عنوان کشاورزی تعاونی طبقه‌بندی کرد که بطور بالقوه باعث افزایش نفوذ کشاورزی هوشمند در مناطق کم درآمد می‌شود.

کلید واژه‌ها: اینترنت اشیا در کشاورزی (کاربردها، مزایا و چالش‌ها)، اینترنت اشیا، مسائل و چالش‌های موجود در شبکه‌های مبتنی بر اینترنت اشیا، اینترنت اشیا در کشاورزی هوشمند، سنجش هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء در کشاورزی، کاربرد اینترنت اشیا در کشاورزی هوشمند، هواپیماهای بدون سرنشین مبتنی بر اینترنت اشیا، ربات‌های مبتنی بر اینترنت اشیا، سیستم‌های تصمیم یار هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا در کشاورزی، پایش و کنترل، کشاورزی در محیط بسته، کشاورزی در محیط‌های باز، ردیابی ذخیره تأمین غذا، چالش‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری اینترنت اشیاء در کشاورزی، چالش‌های سنجش متغیرهای محیطی، چالش‌های شبکه، چالش‌های کاربردی، ارزیابی و بررسی رویکردهای کشاورزی هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیاء، پژوهش‌های مرتبط با اینترنت رفتار و کاربرد آن، شبکه‌های ارتباطی نسل پنجم و تأثیر آن بر کشاورزی، کاربردها و فناوری‌های ارتباطی نسل پنجم برای اینترنت اشیا و وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین مبتنی بر کشاورزی هوشمند پایدار، سیستم‌های آبیاری هوشمند مبتنی بر اینترنت اشیا: مروری بر روندهای اخیر در مورد سنسورها و سیستم‌های اینترنت اشیا برای آبیاری در کشاورزی، اینترنت اشیا، کلان داده و هوش مصنوعی در کشاورزی و صنایع غذایی، مدل تحلیل قابلیت اطمینان عمومی اینترنت اشیا: مورد استفاده در کشاورزی، سنسورهای کشاورزی هوشمند در IOT