معرفی کتاب: با توجه به اینکه جمعیت دانشگاهی کشور روز به ‌روز در حال افزایش است، توجه به روحیات دانشجویان و بهبود سازگاری کلی آن‌ها با شرایط دانشگاهی و کسب استقلال عاطفی اهمیت فراوانی دارد. شناخت استرس‌ها، عواطف و نگرانی‌ها و برخورد مناسب و بالغانه با آنان بطوری‌ که هم منجر به کسب آگاهی بیشتر انسان از خود و هم نشان دادن واکنش مناسب در برخورد با این نگرانی‌ها شود، از مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد. ورود به دانشگاه، جوانان را ملزم می‌کند تا با تغییرات متعددی از جمله تغییر در نظم زندگی، شبکه‌های دوستی، انطباق با مسئولیت‌ها و استقلال بیشتر در زندگی فردی و اجتماعی مواجه شوند. با توجه به اینکه بسیاری این گذر را با موفقیت پشت سر می‌گذارند؛ سایرین افسردگی‌ها و ناسازگاری‌های بلند مدتی را تجربه می‌کنند. رسیدن به استقلال عاطفی-عقلانی، یکی از مشکلات اصلی و اساسی نوجوانان و جوانان است. این مفهوم که از آن به عنوان تمایزیافتگی یاد می‌شود، یکی از مهم‌ترین تکالیف رشدی نوجوانان و جوانان است و رسیدن به سطحی مناسب از آن، مستلزم فرآیند و زمانی طولانی است و از کودکی شروع و تا بزرگسالی ادامه می‌یابد. مفهوم تمایزیافتگی زیربنای تمام ارتباطاتی است که انسان‌ها در طول عمرشان با خود، خانواده و سایرین دارند. هیجان‌ها، پدیده‌های ذهنی، انگیزاننده، هدفمند، بیانگر و کم‌دوام هستند که به ما در سازگاری با وضعیت‌های محیطی مختلف کمک می‌کنند؛ از طرفی، حالت هیجانی شخص که اندیشه او را همراهی می‌کند، عاطفه خوانده می‌شود؛ عاطفه اصطلاحی کلی‌تر است که به کیفیت تجارب ذهنی مربوط است که به کمترین مقدار درگیری شناختی نیاز دارد و شامل هیجان‌ها و خلق است؛ عاطفه دارای دو بعد مثبت و منفی است؛ نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که در بیشتر موقعیت‌ها، عاطفه مثبت نوعی کارآیی است که تفکر و حل مسئله را آسان می‌کند و نقش مهمی در تصمیم‌گیری دارد. از طرف دیگر، عاطفه منفی، یک بعد عمومی از یأس درونی و عدم استقلال به کار لذت‌بخش است که به دنبال آن حالت‌های خلقی اجتنابی، از قبیل خشم، حقارت، احساس گناه، ترس و عصبانیت پدید می‌آید؛ کاهش عاطفه منفی منجر به حالت آرامش می‌گردد.

کلید واژه‌ها: هیجان، اجزای هیجان، ساختار هیجانی، کارکردهای هیجانات، هوش هیجانی، خودآگاهی، تعریف خودآگاهی، اجزای خودآگاهی، خودآگاهی هیجانی، ویژگی‌های افراد خودآگاه، رویکردهای خودآگاهی، مفهوم خودآگاهی، خودتمایزیافتگی، ساختاربندی خودتمایزیافتگی، سطوح تمایزیافتگی، اجزای تمایزیافتگی، واکنش عاطفی، بریدگی عاطفی، هم‌آمیزی با دیگران، حفظ جایگاه من، ویژگی‌های افراد خودتمایزیافته، ویژگی‌های افراد با سطح تمایزیافتگی پائین، افزایش سطح خود تمایزیافتگی