معرفی کتاب: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در جنس مؤنث است و سالیانه درصد بالایی از زنان جامعه به آن مبتلا می‌شوند، با توجه به اینکه سهم پرتوگیری مردم مربوط به پزشکی هسته‌ای حدود ۱۲ درصد است، بنابراین وضعیت پرتوگیری و سلامت این افراد اهمیت بسیار بالایی دارد. هدف این کتاب بررسی و پاسخ به نگرانی‌های این پرتوکاران است که دز دریافتی آن‌ها نسبت به سایر بخش‌های پرتوپزشکی بیش‌تر می‌باشد. با توجه به اینکه تومورمارکرهایCEA  وCA15-3  در بیماران با سرطان پستان چه در پاسخ به درمان و چه پیشگویی عود مجدد پاسخ بسیار خوبی را در مراحل ابتدایی داده بود ما را بر آن واداشت که با توجه به کم بودن مطالعه در این زمینه برای درک بیشتر تأثیر تابش از این تومورمارکرهای سودمند در کنار فاکتورهای هماتولوژیکی برای پایش سلامت زنان شاغل در پزشکی هسته‌ای استفاده کنیم. در مجموع ۴۰ نفر زن در این مطالعه شرکت کردند، تعداد ۲۰ پرتوکار زن شاغل در پزشکی هسته‌ای در گروه اصلی و ۲۰ نفر زن نیز در گروه شاهد قرار گرفتند و به منظور افزایش دقت کار، گروه شاهد با گروه اصلی از لحاظ شرایط سنی، سابقه کار، وضعیت تأهل، تعداد فرزندان و سابقه شیردهی همسان‌سازی شدند و گزارش‌های دزیمتری فیلم بج پرتوکاران بررسی شد و میزان دز دریافتی کم‌تر از حد دز مجاز شغلی و در محدوده نرمال به دست آمد. پس از تکمیل رضایت‌نامه از هرکدام از داوطلبان مقدار ۵ میلی‌لیتر خون وریدی گرفته شد و به آزمایشگاه برای انجام آزمایش‌ها منتقل شد. براساس یافته‌ها اختلاف معنی‌داری بین دو گروه برای تومورمارکرها مشاهده نشد، اگرچه میانگین فراوانی تومورمارکر CA15-3 در گروه پرتوکار (۴۵۰/۲۲) نسبت به گروه شاهد (۸۵۰/۲۱) اندکی بالاتر بود و همچنین برای تومورمارکر CA15-3 از CUT-OFF برابر با nl/mg 30 و برای تومورمارکر CEA از میزان CUT-OFF برابر با nl/mg 5 استفاده کردیم، که در نتیجه برای تومورمارکر CEA در هیچ یک از گروه‌های شاهد و پرتوکار مورد بالاتر از CUT-OFF تعیین شده مشاهده نشد و برای تومورمارکر CA15-3 در گروه شاهد و پرتوکار به ترتیب ۷ و ۳ نفر بالاتر از حد تعیین شده بدست آمد و همچنین از لحاظ فاکتورهای خونی در پرتوکاران میزان میانگین WBC، HB و HCT بالاتر از گروه شاهد و میزان RBC و PLT کمتر از گروه شاهد بود، اما با این وجود تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. بررسی‌های نتایج نشان داد اگرچه تومورمارکرهای CEA و CA15-3 شاخص‌های مهمی در پیشگویی وضعیت عود مجدد تومور در مراحل ابتدایی و مدیریت درمان بیماران می‌باشد، اما در مطالعه حاضر اختلاف معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نمی‌شود و حتی لنفوسیت‌ها که جزء حساس‌ترین سلول‌های خونی در برابر تابش هستند نیز در حدود تابش گیری در بخش‌های پزشکی هسته‌ای از خود حساسیتی نشان ندادند و می‌توان اینطور بیان کرد که مسئله تأثیرات تابش یونیزان بر بدن چقدر می‌تواند پیچیده و دشوار باشد، به نظر می‌رسد شمارش WBC به عنوان تنها آزمونی که در بیمارستان‌ها برای سنجش سلامت پرتوکاران انجام می‌شود حساسیت چندانی در تشخیص عوارض مواجهه با پرتو در این افراد نداشته و تنها پایبندی کارکنان به اصول و آیین‌نامه‌های حفاظت در برابر تابش‌های یونیزان مؤثرترین اقدام می‌تواند باشد.

کلید واژه‌ها: سرطان پستان، روش‌های درمانی و تومورمارکرها، بافت سینه، غدد پستانی (mammary glands) ، تخلیه لنفاوی، انواع سرطان پستان، تهاجمی‌ترین سرطان‌های پستان، علائم اولیه سرطان پستان، استیج‌های مختلف سرطان پستان، روش‌های درمانی سرطان پستان، میزان شیوع سرطان پستان در جهان، تومورمارکرها، آنتی‌ژن کارسینو امبریونیک Carcinoembryonic (CEA) ، آنتی‌ژن سرطانی (CA15-3) Cancer Antigen 15-3، آزمون‌های روتین جهت تشخیص سرطان پستان، ماموگرافی، سونوگرافی، تفاوت ماموگرافی و سونوگرافی از بافت پستان، تومورمارکرهای گلیکوپروتئینی، سیتوکراتین‌ها و تومورمارکر جنینی، تومورمارکرهای ژنی، ترکیب سونوگرافی کالرداپلر و تومورمارکرها در سرطان پستان، اثرات سرطانی تابش‌ها، بررسی فراوانی تومورمارکر CEA، بررسی فراوانی تومورمارکر CA15-3، بررسی فراوانی فاکتورهای خونی، میزان همبستگی فاکتورهای خونی و تومورمارکرها، تفاوت همبستگی درمونوسیت و لنفوسیت‌ها با دز مؤثر ۵ ساله پرتوکاران، ارتباط دز مؤثر ۵ ساله پرتوکاران با تومورمارکرها، تحلیل با شبکه هوش مصنوعی، مقایسه نتایج متفاوت و مشابه در همبستگی گروه نرمال و پرتوکار